در کار عشق ما همیشه اما بود ...
| ||
امید، نان روزانه آدمی است . رابیندرانات تاگور امید ای دریای بی کران عشق جگونه تو را نظاره کنم تو را که از رنج تمام غریبی ها به تو پناه آوردم و آهنگ قلبم را همساز تو ساختم تا اگر دوباره بازیهای روزگار مرا در کاخ سیاه فراموشی حبس کرد از وجود بی آلایشت آهنگ قلبت را به یاد داشته باشم.....
انسان برای بر خورداری از شادی باید خودش را باور کند. توماس پاین
[ دوشنبه 93/11/20 ] [ 12:32 عصر ] [ محمود گودرزی ]
[ نظرات () ]
|
||
[Weblog Themes By : ] |