نه مرگ آنقدر ترسناک است و نه زندگی آنقدر شیرین که آدمی ، پای بر شرافت خود بگذارد
.
.
.

ذات خویش را می جویم و نمی یابم، من سایه ی اویم، او کجاست؟
.
.
.

مهربانی جاده ای ست که هر چه پیشتر بری, خطرناک تر می شه . نمی تونی برگردی , اما لحظه ای باید درنگ کرد و شاید چند گامی به بیراهه رفت
.
.
.

این نداشتن هاست که به آدمی هدف می دهد
.
.
.
   !هر کس آن چنان می میرد که زندگی می کند و هر کس آن چنان که در بیداریست، خواب می بیند