هر کسی که راه می رود می تواند گم بشود. (گوته فاوست)

 

 

از آینه بپرس نام نجات دهنده ات را . (فروغ فرخ زاد)

 

 

هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی میریزد مرواریدی صید نخواهد کرد. (فروغ فرخزاد)

 

 

عفو از کسانی نیکوست که توانایی انتقام دارند.

 

 

اگر بر ناتوان خشمگین شوی دلیل بر آن است که قوی نیستی. (سقراط)

 

 

هیچ کس نمی تواند ما را بهتر از خودمان فریب دهد . (گوته)

 

 

من همیشه به پیش واز حادثه رفته ام, همیشه.هرگز حوصله نداشتم که به چه کنم چه کنم دست هایم را بمالم تا حادثه در خانه را بزند. (جلال آل احمد)

 

 

صداقت و درست کاری تو را در جامعه آسیب پذیر می کند با این حال صادق و راستگو باش. (فائو)

 

 

بشر نمی تواند بدون احساسات زندگی کند اما همان لحظه ای که احساسات در ذات خود به ارزش ,به معیار حقیقت, به توجیهی برای انواع و اقسام رفتارها تبدیل می شود, هولناک میگردد. (میلان کوندرا)

 

 

بگذار تا شیطنت عشق چشمان تو را به عریانی خویش بگشاید. هر چند آنجا جز رنج و پریشانی نباشد اما کوری را به خاطر آرامش تحمل مکن! (دکتر شریعتی)

 

 

اندیشه مکن که شانه هایت سنگین است.اندیشه مکن که از کشیدن بار دیگران ناتوانی.در شگفت می مانی از نیروی خویش .به شگفت می مانی که به رغم ضعف خویش ,چه مایه توانایی! (مارگارت بیگل)

 

 

بر دشت های هموار درنگ مکن.بسیار بلندتر از آن نیز مرو.از نیم فراز زیباتر به دیده می آید جهان. (فریدریش نیچه)

 

 

پاییزهیچ حرف تازهای برای گفتن ندارد.با این همه از منبر بلند باد بالا که می رود,درختها چه زود به گر یه می افتند. (حافظ موسوی)